دلم با یک پرستو همسفر شــد
کنارِ آشیانه هم خطر شـــــد
دوتا دستم فدای بال و پرهاش
دل و جانم نگهبان تا سحر شد
***
دلم با رنگِ دریا شاد گشـــته
زموج و تابِ گیسو یاد گشــته
ندیدی اشکِ آن در روزِ روشن
تو شبها سیلی را بر باد کـرده
***
دلم محتاجِ دیدارت نشســــــته
صد وبیست روز در راهت نشسته
نگفتی بی گناه در انتظـــــــارم
پزشکِ تختِ بیمارت نشســـته
***
دلم سوزید دردِ هر جدایـــــــی
به دور انداخت عشق و بی وفایـی
چه راحت ساده مانده در خیالش
فقط دلسوزِ اشکِ بی خدایــــی
***
دلم مهریه باریده به خانــــه
طمع بر داشت از عشق و ترانه
خدایا چترِ خوشبختی بچرخان
ثوابی جان فشانِ عاشقانــــه
***
دلم دیواری دورِ دلبرم کاشـــــت
از آن معمارِ چینی سنگ بر داشت
نگاهِ یاورم صد رخنه کنــــــــده
هزاران راه بر دیواره ام داشــــت
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 15/11/1391
:: برچسبها:
رباعیات حسّانی 2 ,
:: بازدید از این مطلب : 1702
|
امتیاز مطلب : 13
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3